Απώλεια και πώς να τη νικήσεις

Για όσους παρακολουθείτε το Instagram μου (@plakakichannel) θα έχετε καταλάβει ότι πρόσφατα πέθανε ο σκύλος μου ο Ηρακλής. Το γεγονός από μόνο του είναι στενάχωρο. Ο τρόπος με το οποίο πέθανε ήταν μεγάλο σοκ. Το ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να μην φύγει η ψυχή του όμως ήταν ό,τι χειρότερο.

Αυτή η ξαφνική συνειδητοποίηση του άπιαστου που είμαστε μπορεί να συγκλονίσει μέχρι και τους πιο στωικούς. Μιας και δε φημίζομαι για κάποιο τέτοιο χαρακτηριστικό μπορείτε να σκεφτείτε την τρικυμία εν κρανίω τις μέρες μετά το συμβάν.

Με αφορμή λοιπόν τον Ηρακλή άρχισα να σκέφτομαι το εξής:

Σε παλαιότερα άρθρα του #plakakichannel έχει γίνει αναφορά σε "εξισορρόπηση της ευτυχίας" και"έμπρακτη αγάπη σε στενά πρόσωπα". Όμως δεν είχε γίνει ποτέ η σύνδεση των δύο. Διότι αυτή η σύνδεση αποτελεί μάθημα ζωής.

Όταν δυστυχώς ή ευτυχώς λειτουργήσει το πρώτο, το δεύτερο περνά μια ημιτονοειδή φάση. Αρχικά τα δύο είναι αλληλένδετα καθώς η ταραχή της ροής του ατόμου προκαλεί ένα φόβο. Αυτός ο φόβος πυροδοτεί την ανάγκη για σιγουριά, που καταλαγιάζει η "έμπρακτη αγάπη".

Όλα αυτά μέχρι η καμπύλη να γίνει καθοδική. Και έτσι την θέση παίρνουν νευρικότητα, ειρωνεία και απάθεια. Ταυτόχρονα σε ένα κοκτέιλ σύγχυσης.

Με τους σύγχρονους, έντονους ρυθμούς της καθημερινότητας το συναίσθημα και όποια μορφή έκφρασης του παραμερίζεται. Έτσι όταν δεν μπορείς να εξωτερικεύσεις για όσο χρόνο εσύ θες και όπως νιώθεις καλύτερα, το φόρτο που αποκομίζεις από ένα τέτοιο συμβάν, αναπάντεχα οι επιδράσεις του απλώνονται σε διάρκεια με κυμαινομενη ισχύ.

Προσωπικά βρίσκω υποκατάστατο έχοντας ένα μίνι θαυμασμό προς τις γάτες. Κάτι το αντικειμενικά αντίθετο ώστε το μυαλό να αποσπάτε από αυτό που πραγματικά του λείπει.

Κρατώντας αυτό το γεγονός, θα πρέπει να τονιστεί πόσο γενικότερη αλήθεια αποτελεί αυτή η συμπεριφορά στη σημερινή κοινωνική ψυχοσύνθεση του ανθρώπου. Ο μέσος όρος του πληθυσμού προσπαθεί να γεμίσει/ διαγράψει κενά μηχανευόμενος τρόπους και τεχνάσματα τελείως διαφορετικά από το να εντοπίσει και απαλύνει μέσα από ευθεία προσέγγιση τη πηγή της στεναχώριας.

Πολλοί με ρώτησαν εάν το ενδεχόμενο καινούριου σκύλου είναι στα πλάνα μου. Πως έτσι θα περάσει ευκολότερα ο πόνος. Η στοργή δεν θα μείνει μετέωρη αλλά θα έχει όνομα και ουρά. Έχοντας αναφέρει τη παραπάνω παράγραφο, η απάντηση εννοείται.

Όλα θέλουν το χρόνο τους για να κάνουν ένα κύκλο. Πότε δεν κλείνει ολοκληρωτικά. Για αυτό άλλωστε η ζωή μοιάζει σαν ένα μοίρασμα μας στους γύρω. Το μοίρασμα μπορεί να είναι καλό ή και κακό. Αναγκαίο μεν ελεγχόμενο δε.

Δεν ξέρω εάν κάποιος μπορέσει ή έχει μπορέσει ποτέ να βρει όλα τα κομμάτια που μοίρασε για να κλείσει τον κύκλο του. Ξέρω όμως πως κάποια από τα δικά μου κομμάτια έχουν όνομα με ή χωρίς ουρίτσα και είναι μακρυά μου.

Ειναι ωραία όταν αυτά τα κομμάτια έχουν μοιραστεί με αγάπη και τη θέση τους έχουν πάρει γλυκιές αναμνήσεις.

Το δύσκολο είναι πως οι αναμνήσεις δεν έχουν άμεσα μυρωδιά, αφή ή φωνή. Και τότε επανέρχεται ο φόβος. Φόβος πως χάνεις κομμάτια σου. Όχι επειδή έφταιγες για τις επιλογές σου. Απλά δεν μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο από αυτό που έπρεπε να ακολουθήσει.

Μην προσπαθείτε να κλείνετε όμορφους κύκλους με πρόχειρα κομμάτια. Η ομορφιά είναι στην ατέλεια. Των πραγμάτων. Του ανθρώπου. Της ζωής.

Για τη γιαγιά μου και το Ηρακλή. Κάθε ένας με το τρόπο του πήρε αλλά και έδωσε κάτι δικό του. Μου λείπετε. Σας λατρεύω, ακόμα και αν δε το είχα πει ποτέ. Μου λείπετε.

Αυτά

#plakakichannel #greek #thoughts #lose #loss #απωλεια #17 #october #greece #sad #hope #pieces #κομματια #ευατου #εγω #εσυ #σκεψεις #νεκροι #θανατος #φοβος #νικάω #χάνω #πώ #πως #2019 #like #share #follow #subscribe #autumn #φθινοπωρο #instagram #facebook #powerless #αδυναμος #συνειδητοποιηση #βλεμμα #παρελθον #παρον #μελλον #προσπαθεια #past #try #future #now #Οκτωβριος #October #article #αρθρο #σκεψη